Geef mij een pen en ik schrijf mijn gedachten en gevoelens neer op papier. Dit heb ik een aantal jaar gedaab tot ik er erg onzeker over ben geworden. Daarom heb ik nu nog teeds problemen om deftig een tekst neer te schrijven. Mijn diepste gevoelens weiger ik op papier te zetten uit schrik uitgelachen te worden.
De woorden onstaan op de gekste plaatsen. In mijn kamer, terwijl ik voorlees aan mijn dochter, tijdens het winkelen, het wandelen... Heel vaak droom ik ook weg. Ik ben een echt dromertje. Dan komen de woorden me ook zo in het hoofd. Langs een kant vind ik het jammer dat ik niet alles opschrijf. Want een paar dagen later kan ik dat wondermooie tekstje zo vergeten zijn. Langs de andere kant, het bespaart me heel wat papier en chaos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten