Hallo iedereen! Dit is mijn MuZo blog. Maar wat is MuZo precies?? Muzo is een verzamelnaam voor alle muzische vakken die wij op school (in de lagere school) onderwijzen. Dit houdt concreet 5 grote domeinen in, namelijk: bewegingsexpressie, dramatisch spel, muzische opvoeding, beeldopvoeding en muzisch taalgebruik. Groetjes, Annelies

donderdag 16 december 2010


Dit is haken met 1 haakpen.                                       Dit is breien met 2 priemen.

Haken en breien

Lessen techniek: haken en breien. Die logica volg ik niet helemaal. In tegendeel. In mijn ogen heeft haken en breien niets met techniek te maken. Je volgt geen duidelijke handleiding, het is gewoon proberen om iets te maken.

Zowel van haken als van breien bakte ik niets. Maar ik heb me wel geamuseerd. Toch in het begin. Na een tijdje begon het tegen te steken omdat het bleef mislukken. Jammer dat er niet veel hulp kwam. Maar er waren meerdere groepen aan het werk.

Ik hoor nu al een aantal mensen zich afvragen wat het verschil precies is tussen haken en breien.
Geen domme vraag hoor, eerst wist ik het zelf ook niet 100%.

http://www.dulu.info/ambachten/2010/08/Wat-is-het-verschil-tussen-breien-en-haken.html (kopieer en plak de link in je adresbalk)

Techniek: daken construeren

De module muzische school is inmiddels afgelopen, buiten een 4-daagse naar Dworp die gepland staat in januari. Op de moment zijn we dus bezig met "explorererende school. Dat is ontdekken en ervaringen opdoen.

1 van de opdrachten was om een dak te creeëren dat waterafstotend was, dat goed geïssoleerd is en dat de windvast is. Hiervoor gebruiken we techniek, maar je kan het nog steeds linken aan muzo. Daarom dat ik het op deze blog ook nog wil voorstellen aan jullie.

Binnenkort kunnen jullie de foto's bekijken van het begin en het eindresultaat.

Ondanks de hele "gammele" constructie was ons dak toch geslaagd voor de test. Er liep geen water naar binnen dus was het waterdicht. Dankzij de haardroger in het raam werd duidelijk dat ons dak windvast was en ten slotte werd de islotie getest. Een glaasje met kokend water werd in het huis gezet en met een warmtemeter werd getest of het al dan niet zichbaar was. Ook deze test was dus positief. Op naar de volgend uitdaging!!!

maandag 13 december 2010

De Sneewkoningin

Dit zijn de 2 acteurs uit het stuk. De vrouwelijke toneelspeelster speelde voornamelijk de verschillende personages met de verschillende karakters en de mannelijke toneelspeler stond in voor het maken van het decor terwijl de voorstelling aan de gang was.

Hier zie je ook de sneeuwkoningin en Bas in hun jonge jaren. Gedurende de voorsteling groeiden de personages want er gingen vele jaren voorbij voor Emma haar vriendje terug vond. En kleine kinderen worden groot, dus ook de personages groeiden mee.

zondag 12 december 2010

De Sneewkoningin

De eerste sneeuw valt. De sneeuwkoningin doet haar intrede. Ze verleidt Bas en neemt hem mee naar haar sneeuwpaleis. De kilte van de winter gaat in zijn hart wonen. Al snel is hij Emma vergeten. Maar Emma geeft niet op. Bejaarde vrouwtjes en zwarte raven, blauwe bosduiven, een eland met heimwee en een wilde roversdochter... Op de gekste plaatsen vindt ze de vreemdste bondgenoten. Samen met hen, maar soms ook moederziel alleen, gaat ze op zoek naar haar vriendje.

Paul Contryn knipt, plooit, scheurt en assembleert de sneeuwkoningin uit papier of karton. Zo ontstaan landschappen en komen de meest indrukwekkende personages voor de ogen van het publiek tot leven. Pure magie!

Dit was een korte samenvatting van de toneelvoorstelling die ik gezien heb op 12 december. Het waren ronduit schitterende decors. Uit het goedkoopste materiaal werden de mooiste dingen gecreeërd. Dit toonde perfect aan hoe je duurzaam kan omgaan met kosteloos materiaal. Er kwamen ook heel veel verschillende personages aan bod die allemaal werden neergezet door slechts 2 personages. Echt magnifiek.

Op de affiche stond vanaf 5 jaar. Dit klopte grotendeels, al waren sommige elementen wel nog moelijk te begrijpen voor de jongeren in het publiek. De belichting was goed, maar bij het geluid waren er wel enkele problemen. Soms stond de muziek zo luid dat de stemmen overstemd werden en soms waren de microfoontjes te luid afgesteld zodat het veel te luid was en waardoor de acters minder begrijpbaar waren.

Kortom, een leuke voorstelling voor kinderen van de eerste graad. Het derde leerjaar kan ook nog, maar zeker niet ouder.

Interview met Geert Hoste

Geert Hoste en Vulkaan

Als er 3 cirkels op de grond getekend staan en 1 persoon komt de zaal binnen met zijn armen in de lucht en hij gaat in het midden van de middelste cirkel staan. Hij zegt: "we bidden voor bisschop Vangheluwe (linkercirkel), we bidden voor alle politiekers (rechtercirkel). Aan wie denken we dan??

Juist!!! Aan Geert Hoste.

Zaterdagavond 11december ben ik naar het optreden van Geert Hoste - Vulkaan gaan kijken. Vanaf het eerste moment had hij de hele zaal mee. Zijn grappen zijn gekend bij iedereen, maar toch blijft hij vernieuwen. Deze keer passeerden ook heel wat bekende politiekers de revue. Bart De Wever, Yves Leterm, Michel Daerden... moesten er zeker aan geloven. Ook een oude bekende die bekendstaat om zijn spastische uitspattingen moest raan geloven. We denken hierbij meteen aan bisschop Vangheluwe. Hij was het zwarte schaap van de show.

Net voor de pauze zong hij nog een lied over minister Crevits. Ook zij moest eraan geloven wegens het herhaaldelijk niet-heraanleggen van de wegen. De bijhorende gebaren spraken ook boekdelen. Het einde van het eerste deel was aangebroken. Met veel spanning keek ik toen uit naar deel 2.

Het tweede gedeelte ging voornamelijk verder met het zwarte schaap van de show. Ook de regeringsvorm moest er weer al eens aan geloven. Het einde kwam stilaan in zicht en werd duidelijk met een liedje over de oudste dochter (prinses Elisabeth) van prins Filip. Het ging bijvoorbeel over dé grote vraag wanneer prins Filip ooit koning zou worden.

Heel de show was fantastisch. Zeker voor herhaling vatbaar, maar dan wel terug in het Capitole te Gent. Want nu zaten we erg ver van het podium. Ook de stoeltjes waren op elkaar geplakt.Je had totaal geen plek om je benen te zetten, dus je zat de hele show in een geforceerde, oncomfortabele houding. Maar deze minpuntjes wegen zeker niet op tegen de pluspunten